In het begin van het academiejaar zijn we een hele week grondig ingegaan op de inhoud en het maken van de televisieserie The Wire en hoe dit van betekenis kan zijn voor het ontwerp voor Genk. In de serie wordt de stadssamenleving van Baltimore ontrafeld. De focus ligt hierbij op de drugproblematiek. De complexiteit en samenhang tussen de verschillende onderdelen van die samenleving worden beetje bij beetje belicht op een eerlijke manier, zoals het in realiteit is. Het politiek niveau komt aan bod, alsook het onderwijs, de media, het over-leven van de lagere sociale klassen, waaraan de drugproblematiek en de criminaliteit verbonden zijn.
Hieronder volgen enkele belangrijke punten die rechtstreeks verband houden met Genk.
Er is sprake van een experimentele ruimte. Een uitprobeer-systeem waarin alle mogelijk oplossingen die onmiddellijk voorhanden zijn, in vraag worden gesteld (want blijkbaar bieden deze toch geen verbetering). Het is slechts door het volledig 'uitgedacht' zijn, door het 'leeg' zijn, dat er misschien een nieuw idee kan opkomen. Het gaat dus over zoeken naar een ander soort vraag, een andere ingesteldheid, een ander idee waar je misschien nooit aan gedacht zou hebben, wat misschien nooit in je zou zijn opgekomen als de 'leegte' er niet eerst was. Hoewel de serie enorm realistisch is weergegeven, blijft het een serie, fictie dus. De fictie maakt dat je kan gaan uitproberen, je construeert zelf net zoals in een experiment. Complexiteit mag je hierbij niet uit de weg gaan. Tijd is een ander cruciaal element. Je moet een soort vertrouwdheid, een soort intimiteit met het onderwerp als dusdanig creëren. Je probeert wegen en manieren te vinden om mensen, die aan het woorden willen gelaten worden, het woord te geven. Als dusdanig zoek je een soort vertaling van zaken die leven en willen, moeten aangepakt worden. (Dit 'vertalen' doet me denken aan Rancière.)
Binnen deze problematiek is het duidelijk dat niet de bewustmaking het topic is, dan wel een anders leren kijken naar de situatie, trachten tot een ander denken te komen. In de serie wordt dat benoemd met de term 'soft eyes'. Mensen, ook de jongeren, in de situatie van Baltimore weten maar al te goed hoe zij ervoor staan in hun leven. Zij moeten hier niet meer bewust van worden gemaakt. De aandacht gaat hier eerder naar hoe het leven dan wel aan te pakken. Dat blijft een complexe en open vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten